دوستی با جنس مخالف

 

 

 

 

دوستی با جنس مخالف چه آسیب‌هایی دارد؟

 

 

اساساً ارتباطات انسانی و روابط دوستانه با دیگران، در ادیان الهی به‌ویژه دین مبین اسلام تعریف ‌شده است. محدوده آن کاملاً مشخص گردیده است. دین مبین اسلام برای حفظ حریم خانواده و شکوفایی و کارآمدی آن و جلوگیری از بی‌بندوباری، اختلاط نسل‌ها و... برای ارتباطات افراد جامعه اسلامی قوانینی وضع کرده است، ازجمله آن‌ها قانون محرم و نامحرم است. از دیدگاه اسلام، ارتباط دوستانه و صمیمی میان دو جنس مخالف، فقط در چارچوب ازدواج معنا دارد. البته حضور در اجتماع با رعایت موازین اسلامی و حفظ حجاب ظاهری و درونی در عرصه‌های علمی و مشارکت‌های اجتماعی قابل‌قبول است؛ اما خارج از این چارچوب برای ایجاد ارتباط، اسلام ازدواج را توصیه می‌کند. ازاین‌رو، در اسلام رابطه دوستی بین دختر و پسر یا زن و مرد نامحرم معنا ندارد. به فتوای همه مراجع تقلید، ردوبدل کردن سخنان تحریک‌آمیز (احساسی و ابراز علاقه) بین زن و مرد نامحرم حرام است و اشکال دارد. قرآن کریم هم به مردان و هم به زنان توصیه می‌کند که از ایجاد رابطه دوستی با یکدیگر اجتناب کنید. ازاین‌رو، به زنان می‌فرماید: با مردان به‌طور پنهان و خلوت به گفت‌وگو ننشینید. (1) و یا در آیه‌ای دیگر به مردان توصیه می‌کند: با زنان و جنس مخالف در خلوت و پنهانی گفتگو نکنید؛ (2) یعنی همان‌طور که برای یک زن زشت و ناپسند است، دوست‌پسر داشته باشد، برای یک مرد نیز به همان اندازه زشت و ناپسند است که برای خود دوست‌دختر انتخاب کند و با یکدیگر در ارتباط دوستانه باشند. بنابراین، هر دو موظف‌اند اصول اخلاقی و شرعی را رعایت کنند و حریم عفت و پاک‌دامنی را حفظ نمایند و نمی‌توان به بهانه آشنایی دختر و پسر با یکدیگر و به‌منظور ازدواج و... گرفتار لغزش شوند؛ زیرا این حیطه، حیطه‌ای است بسیار حساس و خطرناک و اگر در ابتدا نیز قصد سوء نداشته باشند، در ادامه کار آن‌چنان نیروهای شیطانی و انحراف کننده قوی و زیاد است که ناخودآگاه به آن‌سو کشیده می‌شوند.

 آسیب‌های ارتباط خارج از چهارچوب شرعی و عرفی، دختر و پسر

آسیب‌های روابط دختر و پسر بر هیچ انسان اندیشمند و واقع‌نگری پوشیده نیست، باکمی دقت در روابط بسیاری از دختر و پسر که ارتباطات دوستانه‌ای باهم در جامعه برقرار می‌کنند، می‌توان آسیب‌های روابط دختر و پسر را به چشم خود مشاهده کرد. صفحات حوادث روزنامه‌ها دربردارنده مطالبی است که به‌نوعی حاکی از آسیب‌های روابط دختر و پسر که منجر به حوادثی گردیده است که بعضاً وحشتناک و جبران‌ناپذیر است. در ادامه به برخی از آسیب‌های این‌گونه روابط دختر و پسر اشاره می‌کنیم:

الف - آسیب روانی و فردی:

فقدان حریم میان زن و مرد و آزادی معاشرت‌های بی‌بندوبار، هیجان‌ها و التهاب‌های جنسی را فزونی می‌بخشد. غریزه جنسی، غریزه‌ای نیرومند، عمیق و دریاصفت است، هر چه بیشتر اطاعت شود، سرکش‌تر می‌گردد؛ همچون آتشی که هر چه به آن بیشتر خوراک بدهند شعله‌ورتر می‌شود. روح بشر فوق‌العاده تحریک‌پذیر است، اشتباه است که گمان کنیم تحریک‌پذیری روح بشر محدود به حد خاصی است و ازآن‌پس آرام می‌گیرد. هیچ مردی از تصاحب زیبا رویان و هیچ زنی از متوجه کردن مردان و تصاحب قلب آنان و بالاخره دلی از هوس سیر نمی‌شود. از طرفی تقاضای نامحدود خواه‌ناخواه انجام نشدنی است و همیشه مقرون است با نوعی احساس محرومیت، دست نیافتن به آرزوها به‌نوبه خود منجر به اختلالات روحی و بیماری‌های روانی می‌گردد. حال اگر در سطح جامعه، جاذبه‌های جنسی رواج یابد و دختر و پسر روابطی آزاد داشته باشند، جلوه­گری­های موجود در برخورد و حالات دختران موجب جلب‌توجه پسران شده، انحراف اذهان و آشفتگی فکر و دل آن‌ها را در پی دارد. البته خود دختران نیز ضربه‌پذیر هستند زیرا چه بسیار دخترانی که سبب شوق دست‌یابی به نشانه‌های مقبول زیبایی و زنانگی به اختلالات روانی دچار می‌شوند. از طرف دیگر اگر در کوچه و خیابان، دلبری مرسوم گردد و جلوه گری، هنر دختران محسوب شود و در روابط دختر و پسر تجاذب و دلبندی به میان آید، دخترانی که از زیبایی لازم برخوردار نیستند، در فشار و استرس قرار می‌گیرند و همیشه احساس کمبود و حقارت می‌نمایند و لطمه‌های جدی بر روح و روان آنان وارد می‌شود. آفت دیگر این است که افراد در این نوع روابط که معمولاً ناپایدار بوده و بر اساس سودجویی است نه تعهد، به شکست در عشق منتهی می‌شوند؛ و درنتیجه روح لطیف و بانشاط آن‌ها گرفتار افسردگی می‌شود. افت تحصیلی و اتلاف عمر و وقت گران‌بها؛ و ... از دیگر آسیب‌های این دوستی‌ها است.

ب - آسیب اجتماعی:

آنچه موجب فلج کردن نیروی اجتماعی است، آلوده کردن محیط کار به لذت‌جویی‌های شهوانی است زیرا از طرفی شخصیت و کرامت زن را در حد یک کالا برای کام‌جویی مردان تنزل می‌دهد و امنیت روانی لازم را برای فعالیت اجتماعی او از بین می‌برد و از طرف دیگر مردان، تمرکز حواس و دقت کافی را برای کارهای خود ندارند. هر چه روابط دختر و پسر ضابطه‌مند‌تر شود و جامعه از تحریکات شهوانی و جلوه­گری‌های جنسی دور گردد، اجتماع سالم‌تر خواهد شد و افراد جامعه بهتر به کار خود رسیدگی کرده، جوانان در محیط کار، درس و دانشگاه راحت‌تر خواهند بود و به پیشرفت‌های بیشتری خواهند رسید. سرکوب شدن استعدادها، افزایش طلاق و مشاجرات مهم در زندگی و احتمال ظهور فرزندان نامشروع و ... از دیگر پیامدهای اجتماعی این روابط خارج از چهارچوب است.

ج - آسیب خانوادگی:

معاشرت‌های آزاد و بی‌حدومرز در برخی خانواده‌ها، زمینه بی‌بندوباری پسران و دختران را فراهم ساخته و ازدواج را به‌صورت یک وظیفه، تکلیف و محدودیت درآورده است.

تفاوت جامعه‌ای که روابط جنسی را به محیط خانوادگی و کادر ازدواج قانونی محدود می‌کند با اجتماعی که روابط آزاد در آن اجازه داده می‌شود این است که ازدواج در اجتماع اول پایان انتظار و محرومیت و در اجتماع دوم، آغاز محرومیت و محدودیت است. در سیستم روابط آزاد جنسی، پیمان ازدواج به دوران آزادی دختر و پسر خاتمه می‌دهد و آن‌ها را ملزم می‌سازد که به یکدیگر وفادار باشند و در سیستم اسلامی به محرومیت و انتظار آنان پایان می‌بخشد.

پس آسیب اول، بی‌رغبتی به ازدواج و تشکیل خانواده است. آسیب دیگر همان است که مرد، نگران و مضطرب است که مبادا کسی پیش از او زنش را تصرف کرده باشد. پسری که قبل از ازدواج با افراد زیادی ارتباط داشته است، به هنگام ازدواج به هر دختری که نظر کند، می‌پندارد او نیز با پسرهای متعددی ارتباط داشته و پاک و عفیف نیست و درنتیجه روح بی‌اعتمادی و سوءظن در جامعه اوج می‌گیرد بنابراین روابط آزاد، زمینه‌ساز بسیاری از سوءظن‌ها است. پس ضعیف شدن حس اعتماد نسبت به همسر در آینده و سوءظن و بدبینی نسبت به دختران و پسران؛ رهاورد این نوع ارتباطات است.

نکته دیگری که در جوامع آزاد و مختلط، خانواده‌ها را تهدید می‌کند این است که زن و مرد، همواره در حال مقایسه‌اند، مقایسه آنچه دارند با آنچه ندارند و آنچه ریشه خانواده را می‌سوزاند این است که این مقایسه‌ها آتش هوس را در زن و شوهر و مخصوصاً در وجود شوهر دامن می‌زند. از دیگر پیامدهای خانوادگی این نوع‌دوستی‌ها سرد بودن روابط عاطفی بین همسران و افزایش طلاق بین آن‌ها و محرومیت از تشکیل خانواده پاک و آرامش‌بخش در آینده و حال و ... می‌باشد.

درباره روابط دختر و پسر کتاب‌های متعدد زیادی در این زمینه وجود دارد که هر یک به‌نوعی مطالب ارزشمند و مفیدی را بیان کرده‌اند که ما در زیر به بخشی از آن‌ها اشاره می‌کنیم.

•        بررسی روابط دختر و پسر در ایران و راه‌کارهای اصلاحی آن. پدیدآورنده: عبدالله جوان. ناشر: دفتر عقل 1387

•        تحلیلی بر روابط دختر و پسر. پدیدآورنده: حمزه کریم‌خانی، ناشر: عطر یاس 1387

•        تحلیلی تربیتی بر روابط دختر و پسر در ایران. پدیدآورنده: علی‌اصغر احمدی. ناشر: انجمن اولیاء و مربیان 1387

•        جوانی فصل شکفتن، دکتر علی احمد پناهی (روانشناس اسلامی) نشر موسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی

•        روابط بین دختر و پسر ازنظر شرع اسلام. پدیدآورنده: سید رحمان شفیعی. ناشر: سلسله الذهب 1388

•        روابط دختر و پسر در جامعه امروز. پدیدآورنده: نیاز جاودانی. ناشر: کتاب‌درمانی 1385

•        روابط دختر و پسر. پدیدآورنده: محمدعلی رضایی اصفهانی، جمعی از پژوهشگران. ناشر: پژوهش‌های تفسیر و علوم قرآن 1386

•        روابط دختر و پسر، محمدرضا احمدی با همکاری جمعی از محققان، انتشارات دفتر نشر معارف

•        روابط دختران و پسران. پدیدآورنده: محسن ماجراجو. ناشر: قدسیان 1389

•        نیمه پنهان (روابط دختر و پسر)، پدیدآورنده: موسسه پاسخگویی به سؤالات شرعی و شبهات دینی پیام من، ناشر: نسیم حیات 1388

 

موفق و کامروا باشید.

 

پی‌نوشت‌ها:

1. مائده، آیه 5.

2. نساء، آیه 25.